Strona główna » Nauka i dydaktyka » Akcja "Biogramy zasłużonych profesorów" » Doktorzy Honoris Causa »
Zygmunt Stanisław Makowski
ur. 1922 r. w Warszawa
Biografia
Zygmunt Stanisław Makowski – inżynier, dydaktyk, specjalista w zakresie przestrzennych konstrukcji prętowych, laureat tytułu doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej w roku 1989 [1,2].
Ukończył liceum T. Czackiego, jednak wybuch drugiej wojny światowej uniemożliwił mu kontynuowanie nauki. W latach 1942-1944 współpracował z organizacjami konspiracyjnymi, a także pobierał nauki na tajnych kompletach organizowanych przez Politechnikę Warszawską. Brał czynny udział w Powstaniu Warszawskim. Po klęsce powstania dostał się do niewoli i został umieszczony w obozie Sandbostel. Po wyzwoleniu zaciągnął się do II Korpusu Polskiego. Po zakończeniu wojny rozpoczął studia inżynierskie, początkowo na Uniwersytecie w Rzymie, a następnie przeniósł się na Uniwersytet w Londynie, gdzie uzyskał tytuł doktora filozofii materialnej. Po uzyskaniu stopnia profesora został dziekanem Wydziału Technicznego Uniwersytetu w Guilford. Kierował również Zakładem i Laboratorium Konstrukcji Inżynierskich. Konstrukcje prętowe wg pomysłu Makowskiego były i są wykorzystywane praktycznie w większości państw na świecie. Profesor cały czas współpracował z Politechniką Warszawską, a szczególnie z Zakładem Konstrukcji Metalowych i Zakładem Budownictwa Ogólnego w Instytucie Konstrukcji Budowlanych na Wydziale Inżynierii Lądowej. [1,2]
Stanowiska
- Dziekan Wydziału Technicznego Uniwersytetu w Guilford,
- Kierownik Zakładu i Laboratorium Konstrukcji Inżynierskich na Uniwersytecie w Guilford.[1,2]
Zobacz też hasła w Wikipedii
Przypisy
[1] Andrzej Ulmer „Doktorzy Honoris Causa Politechniki Warszawskiej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000, s. 135-136
[2] Biogram powstał na podstawie kopii przemówienia Rektora PW na uroczystości nadania Prof. Makowskiemu tytułu doctora honoris causa PW z dn.17 kwietnia 1984 (zbiory Muzeum PW)
Niniejszy artykuł powstał z myślą o umieszczeniu go w Wikipedii. W związku z tym udzielana jest zgoda na jego wykorzystanie na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.