Tadeusz Puff
Prof.
ur. 15.09.1911 r. w Warszawa, zm. 26.01.1987 r. w Warszawa
Specjalność
Technologia budowy i montażu maszynAlma Mater
Politechnika WarszawskaAktywność zawodowa
Dziekan, prodziekan Wydziału Mechanicznego Technologicznego PW, prorektor Politechniki Warszawskiej.
Biografia
Tadeusz Puff – ur. 15. IX. 1911 w Warszawie, zm. 26. I. 1987 w Warszawie, profesor, dziekan, prorektor, wykładowca Politechniki Warszawskiej, honorowy prezes Rady Stołecznej Naczelnej Organizacji Technicznej.[1]
W 1931 ukończył w Warszawie męskie gimnazjum pod wezwaniem św. Kazimierza. W latach 1931-1932 odbył służbę wojskową w szkole podchorążych piechoty w Świeciu. W 1932 rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów w 1939 podjął swoją pierwszą pracę w Państwowej Fabryce Amunicji w Skarżysku. Czynnie uczestniczył w kampanii wrześniowej w 1939. W czasie okupacji nauczał na tajnych kompletach. Całe swoje życie zawodowe poświecił Politechnice Warszewskiej, był współorganizatorem Wydziału Mechanicznego Technologicznego, a także jednym z pierwszych samodzielnych pracowników Katedry Technologii Budowy Maszyn.
W 1980 zespół kierowany przez T. Puffa otrzymał nagrodę „Mistrza Techniki” za opracowanie automatu do montażu dźwigni zaworowych, który został wykonany na zamówienie Fabryki Samochodów Osobowych FSO. Prężnie działał w stowarzyszeniach inżynierskich - Naczelnej Organizacji Technicznej NOT oraz w Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Mechaników Polskich SIMP. Współtwórca konkursu „Mistrz Techniki”.
Profesor Tadeusz Puff zmarł 26 stycznia 1987 w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (zaraz koło bramy od ul. Wysockiego ) kwatera 100A-VII-2.
Stanowiska
- 1939 pracownik Państwowej Fabryki Amunicji w Skarżysku,
- 1954-1960 prodziekan Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej,
- 1960-1966 dziekan Wydziału Mechanicznego Technologicznego PW,
- 1966-1969 prorektor Politechniki Warszawskiej,
- 1972-1981 kierownik Zakładu Technologii Maszyn w Instytucie Technologii Mechanicznej PW.[1]
Członkostwa
- Honorowy przewodniczący Rady Stołecznej NOT,
- Przewodniczący Głównej Komisji Nagród NOT.
Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia
Został odznaczony:
- Krzyżem Kawalerskim,
- Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,
- Złotą Odznaką za Zasługi dla Warszawy,
- Medalem im. B. Rumińskiego,
- Medalem im. prof. H. Mierzejewskiego,
- 1980 zespół kierowany przez T. Puffa, otrzymał nagrodę Mistrza Techniki.[1]
Wybrane publikacje
- „Technologia budowy maszyn” wyd. PWN 1977,
- „Podstawy technologii montażu maszyn i urządzeń” wyd. WNT 1980[1]
Linki zewnętrzne
- http://www.wm.pb.edu.pl/historia.html
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Wykaz_Rektor%C3%B3w_i_Prorektor%C3%B3w_Politechniki_Warszawskiej
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Federacja_Stowarzysze%C5%84_Naukowo-Technicznych_NOT
Przypisy
- B. Nowicki, pomoc w przygot. M. Trojanowska, „Biogramy profesorów, docentów i doktorów habilitowanych. Wydziału Inżynierii Produkcji, dawniej Mechaniczny Technologiczny, wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002, s.138-139
Niniejszy artykuł powstał z myślą o umieszczeniu go w Wikipedii. W związku z tym udzielana jest zgoda na jego wykorzystanie na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.