Józef Szczęsny Turski

Profesor nadzwyczajny

ur. 25.11.1883 r. w Jeżowice, zm. 24.08.1955 r. w Otwock

Specjalność

Alma Mater

Aktywność zawodowa

Dydaktyk

Data profesury

Biografia

W 1902 r. rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Po zamknięciu uczelni przez władze carskie w 1905 r., rozpoczął pracę w gimnazjum męskim w Piotrkowie na stanowisku nauczyciela matematyki i chemii.  W celu kontynuowania nauki w 1907 r.  wyjechał za granicę, początkowo studiował w Monachium (1908 r.), a następnie w latach 1909-1911 w  Pradze.[1] W  1910 r. rozpoczął pracę jako asystent światowego specjalisty w zakresie barwników - prof. G. Georgevisca. Współpraca ta zaowocowała wynalezieniem w latach 1911-1912 metody otrzymywania formaliny i hydrosulfitu z mrówczanów i kwaśnego siarczanu sodowego. Równocześnie samodzielnie odkrył reakcję aminowania związków aromatycznych hydroksyloaminą. W  związku z tymi osiągnięciami niemiecka firma Bayer w Elberfeld, zaproponowała mu współpracę. W 1915 r.  objął stanowisko dyrektora technicznego, a następnie dyrektora naczelnego koncernu „Ruskokraska" w Rosji. W czasie I wojny światowej został pomysłodawcą  wykorzystania techniki białych dymów dla osłony manewrów wojskowych. Metodę tę wykorzystywały wszystkie walczące wówczas armie. W 1919 r. po powrocie do kraju, zaczął kierować odbudową fabryki „Boruta" w Zgierzu, a następnie zakładów chemicznych w Zawierciu.  W roku 1921 objął stanowisko wykładowcy technologii barwników na Wydziale Chemicznym   Politechniki Warszawskiej. W 1924 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1936 r. profesora zwyczajnego. W czasie II wojny świtowej wyemigrował do Francji, a następnie do Anglii.  Po powrocie do kraju w 1946 r. wznowił działalność naukową i dydaktyczną w Politechnice Warszawskiej.  Zmarł w 1955 r. w Otwocku, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (97-IV-2). [1]

Stanowiska

• nauczyciel  matematyki i chemii w gimnazjum męskim w Piotrkowie,
• 1910 r. asystent prof. G. Georgevisca,
• chemik przy produkcji barwników w firmie Bayer,
• 1915 r.  dyrektor techniczny, dyrektor naczelny koncernu „Ruskokraska" w Rosji,
• kierownik odbudowy fabryki „Boruta" w Zgierzu oraz zakładów chemicznych w Zawierciu,
• 1921 r. wykładowca technologii barwników na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej,
• 1946 r. dydaktyk Politechniki Warszawskiej. [1,2] 

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia

• W 1952 r. za całokształt działalności naukowej otrzymał nagrodę państwową I stopnia.[1]

Zobacz też hasła w Wikipedii

• Antoni Zbigniew Zieliński

Przypisy

[1] K. Sielecka „JÓZEF SZCZĘSNY TURSKI (1883—1955) [w:] Sylwetki Profesorów Politechniki Warszawskiej”,  Biblioteka Cyfrowa Politechniki Warszawskiej

http://bcpw.bg.pw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=892&from=&dirids=1&ver_id=&lp=25&QI=FB195ED4EF051F8154F4DB4621CAB10A-5

[2] E. Borysewicz „Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej, pochowanych na Powązkach w Warszawie”, s. 94 ISBN 978-83-7814-461-8

Niniejszy artykuł powstał z myślą o umieszczeniu go w Wikipedii. W związku z tym udzielana jest zgoda na jego wykorzystanie na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.